Bulls Eye!

Het zal jullie waarschijnlijk niet ontgaan zijn dat wij, Dames 4, ons dit seizoen van onze beste kant hebben laten zien. Het team, dat voor het grootste deel gelijk is gebleven qua opstelling, heeft dit jaar toch een kleine metamorfose ondergaan. Afscheid is er genomen van ML en de twee moeders in spe Lionne en Rianne om tegelijkertijd plaats te maken voor vier nieuwe aanwinsten Maria, Esther S, Daphne en Gineke. Net zoals vorig jaar maken Esther L, Immeke, Marcia, Teresa, Harriëte, Karin, Joset en Lotte deel uit van de selectie die voor het derde jaar op rij wordt bijgestaan door de kritische, doch rechtvaardige en altijd trotse coach Corné. Want dat hij trots is, is bekend. En dit jaar zelfs nog ietsje meer dan de voorgaande jaren. Want het gaat goed met zijn team, heel goed zelfs.

De eerste wedstrijd is achteraf gezien kenmerkend voor het hele seizoen geweest. Met gemak wonnen we van de Cangeroes met de monsterlijke score van 71-19. We stonden er enigszins zelf versteld van hoe weinig moeite het ons kostte om de ballen erin te gooien. Maar niet alleen de eerste wedstrijd verliep op rolletjes. Ook bij de wedstrijden erna hebben we zonder al te veel inspanning keer op keer die twee punten naar binnen weten te slepen. Momenteel staan we 4 punten los van BCU, de nummer twee, maar met één wedstrijd minder gespeeld. Opmerkelijk is dat beide wedstrijden tegen dit team met dezelfde score is geëindigd. Twee keer stond er voor ons 49 punten op het scorebord, terwijl BCU beide keren niet verder kwam dan 41 punten. In feite waren dit de enige twee wedstrijden waar we een tandje bij moesten zetten om uiteindelijk met het gewenste resultaat naar ‘huis’ te kunnen gaan. De laatste thuiswedstrijd tegen de Cangeroes was de wedstrijd die definitief zou beslissen of we onszelf dit seizoen kampioen mochten noemen. En dat terwijl we nog drie wedstrijden in het verschiet hadden. We voelden geen spanning, aangezien het in principe wel duidelijk was dat we ook deze wedstrijd zouden gaan winnen. Toch werden we ietwat aan het twijfelen gebracht toen we de tegenstander zagen inspelen. Ze hadden ineens veel spelers meegenomen die er de eerste wedstrijd niet bij waren. En juist die spelers zagen er uit als goede basketballers. Sommigen van ons knepen ‘m zelfs heel eventjes. “Het zal toch niet gebeuren dat we deze wedstrijd gaan verliezen?”. “Anders checken we sowieso het sheet om er zeker van te zijn dat ze niet vals spelen”. Er was dus toch enige spanning te bekennen onder ons. En daarbij had Corné zich speciaal voor deze kampioenswedstrijd in een prachtig pak gehesen om de druk voor ons nog wat verder op te voeren. Toen de wedstrijd begon, werd al snel duidelijk dat de paar twijfels die we hadden geheel onterecht waren. De ‘nieuwe’ spelers waren absoluut niet zo goed als dat ze er in eerste instantie uit zagen. Ondanks dit bij lange na niet onze beste wedstrijd was, wonnen we zeer gemakkelijk van ze (61-30). Het was definitief: Dames 4 is kampioen, met nog twee wedstrijden te gaan.Inmiddels is daar al één van gespeeld, afgelopen zondag tegen SBU. Met een score van 14-72 hebben we laten zien waarom wij de kampioen zijn. Dames 4 staat bovenaan en niemand houdt ons meer tegen! Volgende week zaterdag, 14 december, spelen we onze laatste wedstrijd in Houten (Joset, maak jij alvast het vervoersschema?) en daar gaan we het winterseizoen in stijl afsluiten. Daar gaan we onze yell “Bulls Eye!”, voor de laatste keer dit seizoen, luidkeels gillen als terechte (winter)kampioen!