Pelle

Neem bijvoorbeeld de gelijkenis tussen Heren 5 coach Niels en Feyenoordspits Graziano Pelle; zelfde grijns en onverstoorbare kapsel.

Afgelopen zaterdag had coach Pelle de beschikking over 8 All Stars die een week eerder nog the Eagles – aka de Poldervogels – opzij wisten te zetten. Daniel – sterspeler van afgelopen wedstrijd - mocht van ‘4xC’-trainer Ben een week rust nemen. Geblesseerden Arjan en Rikkert waren zo sportief om de tafel te bemannen.

De tegenstander: Quick Runners. Overigens niet echt een naam die hen eer aan doet aangezien de ploeg uit Huizen liever een degelijke zone optuigt. Dit zorgde voor een wat langzame start van de Bull’s die de strijd altijd liever man tegen man aangaan. Maar waar de zone in de uitwedstrijd nog stond als een Italiaanse verdediging, begonnen thuis in de Galgenwaard al snel de eerste zwakke plekken zichtbaar te worden. Met name centers Baldewijn en Richard sloopten de defensieve formatie met goed fysiek spel. Dit maakte de weg vrij voor de jumpshots van Pim en rocket-steps van Jeljer.

Geplaagd door een steeds groter wordende achterstand konden de Quick Runners niet anders dan omschakelen naar een man to man defence. Daar hadden de vliegensvlugge jongens op de flanken zoals Paul op gewacht. Met behulp van de snelle opbouw van achteruit door Alberto en Jonathan werd de overwinning zeker gesteld. De gedesillusioneerde tegenstander moest zich opnieuw terugtrekken in een zone wat ervoor zorgde dat de wedstrijd rustig werd uitgespeeld onder het bekende motto ‘als zij niet willen basketballen dan basketballen we toch niet, maar dan winnen we wel die wedstrijd’.

Het zal voor de neutrale toeschouwer geen fraai einde zijn geweest, maar de echte fans kon dat op dat moment niets meer schelen. Zij vierden reeds de nieuwe periode titel van Heren 5 aangezien nr. 1 de Waterdragers daar net als jong PSV geen echte aansprak op mag maken.

En Pelle? Die had ondanks zijn rode kaart van de Spaanse arbiter, toch een goede avond zo vertelde hij later glimlachend voor de camera.